تحقيق درباره علم شيمي

شيمي علمي است درباره ترکيب ها، ساختارها و خواص مواد همچنانکه  تغييرات اين فاکتورها را در حين انجام ترکيبات شيميايي بررسي مي کند. شيمي علمي فيزيکي براي مطالعه اتم ها، مولکول ها و کريستال هاي مختلف مواد در ترکيباتي است که به توليد انرژي مي انجامند. شاخه ها در محدوده شيمي به طور سنتي بوسيله نوع ماده مورد استفاده گروه بندي مي شوند. اين شاخه ها دربرگيرنده شيمي غيرآلي(که مواد شيميايي غير آلي را مطالعه مي کند)، شيمي آلي (که مواد شيميايي  آلي را مطالعه مي کند) بيوشيمي (مطالعه مواد يافت شده در ارگانيسم هاي زيستي)، شيمي فيزيک(مطالعات وابسته به انرژِي مربوط به مقياس هاي ماکرو، مولکولي و زير مولکولي ) و شيمي آناليزي( آناليز مواد براي درک ساختار آنها) مي باشند. تعريف و شرح: کلمه شيمي در اصل از کلمه يوناني به معناي «به هم فشردن»، «با هم ساختن»، «جوش دادن» و «آلياژ» و … گرفته شده‌است اما خاستگاه واژه کيميا از زبان پارسي باستان است. اين واژه و داستان دانش شگفت انگيز پشت آن به همراه دانشش به زبان عربي نوشته شد و اروپاييان با اين واژه و دانش آن از راه مسلمانان آشنا شدند و اين دانش را با نام alchemy شناختند. آنگاه آن را در ميان خود پروردند تا در سده‌هاي بعد شيمي به زبان ما بازگشت. علم شيمي از ابتدا تا کنون به5 دوران تقسيم مي‌شود: 1.دوران رشد کارهاي تجربي 2.دوران رشد جنبه‌هاي تئوري شيمي 3.دوران کيميا گري 4.دوران اصل آتش 5.دوران شيمي مدرن. شيمي علم اتم‌ها، پيوندها و مولكول‌هاست. دانشي كه مي‌تواند خواص ماده، چگونگي تغييرات و شيوه توليد آن‌ها را از هسته اتم گرفته تا كهكشان‌ها بررسي كند و رشته شيمي، رشته‌اي است كه به پرورش متخصصاني مي‌پردازد كه با مطالعه و تحقيق و آزمايش به ابداع و نوآوري پرداخته و يا فرآورده‌هاي شيميايي را كنترل مي‌كنند. مهندسي شيمي نيز کاربرد علم، رياضيات و اقتصاد در فرآيند تبديل مواد خام به مواد باارزش‌تر يا سودمندتر است. مهندسي شيمي عمدتاً در طراحي و نگهداري فرآيندهاي شيميايي براي توليد انبوه به کار مي‌رود. کاربرد و زير شاخه ها: همانطور که مي دانيم شيمي در تمام سطوح زندگي اعم از زندگي روزمره تا تخصصي ترين مسائل مانند مکانيک کوآنتم  نقش دارد. اما ما در اينجا مي خواهيم بدانيم که يک متخصص در زمينه هاي مرتبط با علم شيمي چه توانايي هايي دارد: يک شيميست محض به تمام مسايلي که حل آن کمکي در جهت گسترش مرزهاي دانش شيمي است علاقه نشان داده و در يک اشل آزمايشگاهي مشغول پژوهش و تحقيق مي شود بدون توجه زياد به آنکه نتيجه کار تا چه حدّ کاربرد صنعتي داشته باشد. بنابراين، يک شيميست عهده دار تجزيه شيميايي، اندازه گيري ويژگي هاي فيزيکي